Het werkweekend was zoals een werkweekend hoort te zijn: hard werken!
Zaterdag beginnen we met het passen van onze kleding, die met een kritisch oog door de kledingcommissie wordt bekeken en uiteindelijk unaniem “gaaf!” bevonden.
Ondertussen is de werkvloer ingericht en kunnen we beginnen met de repetitie/doorloop van het stuk.En wat zouden we zonder Mark moeten …… Hij let op details, het grote geheel, de plaats van de rekwisieten, wie van A naar B moet of van D naar C, luistert geduldig naar vragen, nog meer vragen, begrijpt onze momenten van frustratie, geeft ons vertrouwen en lacht mee als er wat te lachten valt (want dat doen we ook!).
En ondertussen houdt hij het hoofddoel heel goed in de gaten, dat waar het allemaal om draait: dat het publiek wordt betrokken bij het verhaal, wordt meegenomen in onze tocht en momenten van ontroering gaat beleven.Aan het eind van de dag zijn we allemaal moe maar ook er...